‘Ik had allemaal meubels die pasten bij een oud huis in Zuid, maar niet bij een licht loft in Noord’ zegt Jan Willem Sieburgh, directeur van het Stedelijk Museum en bewoner van PATCH22, het gebouw naast Top-Up. ‘Dus ging ik op zoek naar nieuwe houten meubels, en kwam zo terecht in Antwerpen, waar ik een dressoir zag. Een prachtig Deens ontwerp.
Ik vertelde dit aan architect Tom Frantzen die mij attendeerde op een winkel in Kopenhagen. Zo is het begonnen.’ Sieburgh heeft in zijn loft meerdere Deense ontwerpen staan, waarvan de meest opvallende een bureau van Bodil Kjær uit de jaren ‘60. ‘Deze working table is te zien in drie Bond-films. Ik zocht een bureau en toen ik deze had gezien kon ik geen ander meer mooi vinden. Je wordt dan door je eigen smaak geforceerd.
Ik weet inmiddels dat het dan ook geen zin meer heeft om een ander bureau te zoeken. Het zijn investeringen. Ik heb tegen mijn kinderen gezegd: het blijft hetzelfde waard, of het wordt meer waard…’
Museumdirecteur Sieburgh werd geheel aan het begin van PATCH22 ‘Ik was vroeger zakelijk directeur van het Rijksmuseum’, door een oud-collega geattendeerd op het project. ‘Het hoofd van de restauratieafdeling van het Rijks, die hier nu overigens ook woont, stelde mij voor aan Tom. Zo is het begonnen.’
Aansprekend vond ik de flexibiliteit en de duurzaamheid. Bijzonder was de vrijheid in het indelen. Bij heel veel nieuwbouw ligt het plafond op je hoofd. De gebouwen van Tom, ook Top-Up, hebben hoge plafonds. Het is een plezierige gedachte: zowel royaal horizontaal als verticaal.’
‘Ik was een van de eerste kopers en ben er als laatste gaan wonen. Pas vlak voor de kerst in 2017. Het casco heeft lang leeg gestaan. Ik was tussendoor bezig met een klus bij het Wereldmuseum in Rotterdam en heb daar, na de verkoop van mijn Amsterdamse huis, tijdelijk een appartement gehuurd.
Ineens moest ik op stel en sprong terug naar Amsterdam, waar ik aan de slag ging in het Stedelijk. Haast was toen geboden. Ik ben ingetrokken terwijl de afbouw nog bezig was. Ongemakkelijk, maar het heeft ook voordelen. Je doet nog kleine, maar belangrijke aanpassingen.’
Jan Willem gebruikte voor de realisatie van zijn loft hetzelfde team als architect Tom Frantzen.
‘Ik zei heel vaak tegen Tom, laat maar zien wat jij hebt uitgezocht. En dan nam ik dat één op één over. Tom en ik hebben een smaakovereenkomst. Alles wat hij bedacht heeft vind ik mooi. Op een gegeven moment zei Tom: je moet nu alles gaan kiezen. Ik heb toen in belangrijke mate op hem gesteund. Dat voelde veilig, het was altijd raak.’
‘Van de 68 jaar dat ik leef heb ik 66 jaar in Amsterdam gewoond. Geboren op de Prinsengracht en onder andere via de Wolvenstraat, Amstel, Oranje Nassaulaan en Schubertstraat naar Noord. Voorheen altijd centrum of Zuid. Nu de overstap over het IJ.
Opvallend in Noord is de ruimte en het licht. Het licht is hier heel anders. Ik ben van het licht gaan houden in Rotterdam. Hoe ouder dit plantje wordt, hoe meer licht het nodig heeft.’
‘Je woont hier vlakbij de leukste pop-up pizzatent van Amsterdam: De Klaproos. Noord is veel ruiger en minder gepolijst dan de rest van Amsterdam. Daar hou ik van!’ Sieburgh valt op het gemengde gebied: ‘industrieel erfgoed, tijdelijke functies, veel zelfbouw. De omgeving verandert continu. Over 5 jaar ziet het er hier heel anders uit.’
‘Mijn appartement is heel goed gelukt. Je voelt door de indeling de volledige grootte van het gebouw, de diepte, de breedte, de hoogte. Ik woon op een hoek. Er zijn veel plekken waar je drie richtingen op kunt kijken. Ik ben heel blij met de keuken. Hij is open maar door de oriëntatie ook gesloten. Als je zit te eten heb je nooit een volledig gebruikte keuken in zicht, een manco bij veel kookeilanden.
Tom suggereerde heel mooie tegels voor de badkamer, bijzondere, op maat gezaagde marmeren stroken, verticaal tot aan het plafond. Dat is prachtig geworden. Ik ben er heel blij mee. Dit loft voelt comfortabel, overal waar je bent.’
‘Kopers van een loft in Top-Up zou ik graag willen meegeven: geniet! Geniet van de vrijheid en maak het huis dat je wilt. Wees niet te behoudend. Benut de mogelijkheden waar je bij andere projecten te maken krijgt met beperkingen. Het is een grotere verantwoordelijkheid, maar het geeft je ook een grotere bevrediging.’